Δεν παίρνω θέση τώρα που τα πράγματα φαίνεται να έχουν κατασταλάξει και που ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται να κερδίζει άνετα την επανεκλογή του στο ΠΑΣΟΚ, ούτε καν θα πάω να ψηφίσω. Θέλω να πω κάποια πράγματα όπως εγώ τα βλέπω.
Δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι, δεν τον γνώρισα ποτέ, δεν ξέρω αν είναι ειλικρινής, ούτε καν αν είναι ικανός να εφαρμόσει αυτά που δηλώνει ότι οραματίζεται. Ίσως να ακούγεται τρελό μέσα σε όλη την ατμόσφαιρα που επικρατεί, εμένα όμως με άγγιξε.
Διαβάζοντας κάποιες προεκλογικές του συνεντεύξεις πίστεψα ότι αυτός ο άνθρωπος θέλει να αλλάξει κάτι. Θες γιατί τα τελευταία 6 χρόνια έζησα στον Καναδά, όταν τον άκουσα να μιλάει λέγοντας κάποια πράγματα που θέλει να αλλάξει, ήταν σαν να έβλεπα την εικόνα του Καναδά μπροστά μου. Τώρα ίσως κάποιοι θα μου πουν ότι η Ελλάδα δεν είναι Καναδάς ή ότι ο Παπανδρέου είναι αμερικανάκι. Εγώ ένα πράγμα θα πω: όλα αυτά που εμείς επιθυμούμε, αυτοί τα έχουν ειδικά όσον αφορά το κοινωνικό κράτος, την υγεία, την παιδεία.
Το να έχει κάποιος ένα όραμα, Σουηδικό μοντέλο το λένε κάποιοι, δεν είναι κακό. Έτσι κι αλλιώς δεν άκουσα κανέναν να μιλάει για κάτι χειροπιαστό και όχι λόγια του αέρα.
Γι αυτό λοιπόν λέω πως ο Παπανδρέου με άγγιξε. Δεν με ενδιαφέρει ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μόνο να κερδίσει τον Καραμανλή, όπως πολλοί λένε λες και θα πάμε να παίξουμε ποδόσφαιρο, θέλω να αγγίξει λίγο τη φαντασία μου και να με κάνει να ονειρευτώ.
Καληνύχτα!